tag:blogger.com,1999:blog-8104501831066851782.post5209112461386122073..comments2024-03-26T13:41:48.194-07:00Comments on ΚΙΜΠΙ: Και η πνευματική ιδιοκτησία κλοπή είναιΚΙΜΠΙhttp://www.blogger.com/profile/17175203852030400869noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-8104501831066851782.post-73792693671536920682022-06-14T10:12:32.947-07:002022-06-14T10:12:32.947-07:00Για να μειώσετε τον θόρυβο και να σας βοηθήσουμε ν...Για να μειώσετε τον θόρυβο και να σας βοηθήσουμε να εξασφαλίσετε χρηματοδότηση για την επιχείρησή σας και τα προσωπικά σας δάνεια, θα συστήσω τον κ. Benjamin Lee για επιχειρηματικά και προσωπικά δάνεια.<br />Παρακαλώ στείλτε email στο: 247officedept@gmail.comAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8104501831066851782.post-11398707828860668272021-06-12T03:51:52.181-07:002021-06-12T03:51:52.181-07:00ειμαι μετοχος σε ενα drug discovery startup που αν...ειμαι μετοχος σε ενα drug discovery startup που αναπτυσσει ενα αντι-ιικο. το φαρμακο ειναι σε phase 3 trials, η εταρια εχει κεφαλαιοποιηση 230 εκ δολλαρια στο τελευταιο funding round. ειμαι ο angel investor. οι επιστημονες εβαλαν την ιδεα τους, εγω τα αρχικα κεφαλαια. ειναι τελειως σιγουρο πως η ιδεα για τον μηχανισμο θεραπειας ειναι ιδεα που ειχε ο ιολογος founder. χωρις αυτον δεν θα γινοταν τιποτε. για αυτο και του ανηκει το 20% της εταιριας. επισης, αν δεν υπηρχε η προοπτικη να βγαλει λεφτα δεν υπαρχει καμμια περιπτωση να εβαζε τη δουλεια. αυτο δεν ειναι αποψη μου, ειναι ακριβως αυτο που μου ειπε ο ιδιος. εκατονταδες ανθρωποι εργαστηκαν για να φτασει η αναπτυξη του φαρμακου εδω που ειναι αλλα η συνεισφορα της καθε ωρας εργασιας δεν<br />λογαριαζεται σαν ισοτιμη. ο τεχνικος στην κινα που εκανε τα toxicology assays πηρε 20 δολλαρια την ωρα. ο ιολογος που <br />ειχε την ιδεα εχει 46 εκ δολλαρια. δεν μοιραζουμε την ιδιοκτησια με την ωρα, οπως θα το εκανε ο Μαρξ συμφωνα με το labour theory of value. μοιραζουμε την ιδιοκτησια με το marginal contribution, οπως γινεται στον καπιταλισμο του 21ου αιωνα.<br />αυτο δεν ειναι θεωρια, ειναι αυτο ακριβως που ειδα να γινεται στα 8 χρονια που υπαρχει η εταιρια. χωρις αναποδοτικη πληρωμη για την αξια της πνευματικης εργασιας, το φαρμακο αυτο δεν θα υπηρχε. με 20 δολλαρια την ωρα κανενας απο τους επιστημονες δεν θα εβαζε τον χρονο. και κανεις απο τους τεχνικους που πηραν 20 την ωρα δεν εχει την δυνατοτητα να σχεδιασει το φαρμακο. <br />η παθηση την οποια θεραπευει το φαρμακο που αναπτυσσει η εταιρια στην οποια ειμαι μετοχος σκοτωνει 200,000 ανθρωπους το χρονο. χωρις θεσμους πνευματικης ιδιοκτησιας αυτοι οι 200,000 χιλιαδες ανθρωποι δεν θα ειχαν ωφεληθει απο την εργασια που χρειαστηκε για την αναπτυξη της θεραπειας. το να βασιζεστε στην καλη θεληση αυτων που μπορουν να κανουν τη δουλεια δεν ειναι λυση. η Κάταλιν Κάρικο που ανακαλυψε τον τροπο να χρησιμοποιηθει σωστα το mRNA, ειναι μετοχος στην εταιρια που εχει τα δικαιωματα. οι μετοχες της αξιζουν εκατονταδες εκατομμυρια. χωρις αυτην δεν ειχε γινει τιποτε. Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8104501831066851782.post-32399613228343641022021-05-15T04:33:58.731-07:002021-05-15T04:33:58.731-07:00Στα πλαίσια της ανάγνωσης ενός ακόμη εκ των πολλών...Στα πλαίσια της ανάγνωσης ενός ακόμη εκ των πολλών εύστοχων και ουσιωδών άρθρων της στήλης, έπιασα τον εαυτό μου να τρέχει μία σειρά ανάστροφων συσχετισμών στο background (που λένε και στη γλώσσα της πληροφορικής). Θεωρώ πως αξίζει να αναλογιστούμε επιπρόσθετα τα στάδια εκείνα τα οποία προηγούνται αυτού της πατέντας. Αναφέρομαι στα επιμέρους και συνήθως παράλληλα εξελισσόμενα τμήματα της έρευνας (πολλές φορές από ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες), τα αποτελέσματα των οποίων θα συνδυαστούν και θα υλοποιήσουν την αρχική ιδέα. Προφανώς δε μιλάμε για κάτι απρόσωπο αλλά για τις ατελείωτες ώρες εργασίας και προβληματισμού ερευνητών/τριών από κάθε γωνιά του κόσμου και από όλα τα κοινωνικά στρώματα (αυτό το τελευταίο ας το κρατήσουμε στη βραχυπρόθεσμη μνήμη μας). Στην ιδιαίτερα περίπλοκη και πολύπλευρη αυτή διαδικασία υπάρχει ένα καθοριστικό για τη συνέχεια στάδιο που δε γνωρίζει ιεραρχία, προϋπηρεσία, εμπειρία. Αυτό της βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Είτε πρόκειται για έναν εντελώς άπειρο ερευνητή είτε για τον “ηγέτη” της ερευνητικής ομάδας (αγγλιστί group leader), το στάδιο αυτό είναι απαραίτητο, καθώς φέρνει την ατομική επιστημονική οντότητα σε επαφή με την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα. Με άλλα λόγια, διαβάζεις, ακούς, λαμβάνεις και δίνεις (μέσω της διάδοσης της δικής σου δουλειάς) γνώση, διορθώνεις τα λάθη τα δικά σου και των άλλων και συμβάλλεις στην πρόοδο της επιστήμης από το δικό σου φαινομενικά ασήμαντο για εσένα πόστο, αλλά ουσιώδες για το ευρύτερο σύνολο του οποίου αποτελείς μέλος. Σε αντίθετη περίπτωση οδηγούμαστε σε φαινόμενα επιστημονικού “μοναχισμού” και πνευματικής περιθωριοποίησης τα αποτελέσματα των οποίων είναι μάλλον αυτονόητα. Χωρίς να μακρηγορήσω περαιτέρω (απολογούμαι στον αρθρογράφο και τους αναγνώστες του), θα σας παροτρύνω να δοκιμάσετε να διαβάζετε ένα οποιοδήποτε επιστημονικό άρθρο δημοσιευμένο στους μεγαλύτερος εκδοτικούς οίκους (δηλώνω ένοχος σε αυτό μιας και είμαι και εγώ από αυτούς που ενίοτε δημοσιεύουν). Φροντίστε μόνο να έχετε σε κοντινή απόσταση το πορτοφόλι σας. Φανταστείτε λοιπόν να σπουδάζετε σε ένα πανεπιστήμιο κάπου εκεί έξω (ή μέσα) που για τους γνωστούς-άγνωστους λόγους αδυνατεί να στηρίζει τα υπέρογκα ποσά που απαιτούνται για τις εκάστοτε συνδρομές των περιοδικών. Φυσικά βέβαια μπορεί να είστε απλά ένας ή μία φιλομαθής χωρίς να σπουδάζετε απαραίτητα κάπου. Κάπως έτσι (ή μάλλον και έτσι) δημιουργούνται οι ανισότητες και μακροπρόθεσμα οι “αριστείες”. Την πνευματική ιδιοκτησία προτάσσουν οι εκδοτικοί οίκοι και κυνηγάνε την κυρία Alexandra Elbakyan. Αναπόφευκτα λοιπόν γυρνάει στο μυαλό μου το απόσπασμα από το “Μανιφέστο των χάκερ” και τα όσα αναφέρονται επίσης στο άρθρο “Φου μπου ορ νοτ φου μπου;” της παρούσας στήλης.<br /><br />ΥΓ: Ξέχασα όμως! Υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης (open access) των δημοσιευμένων άρθρων στο λαό εφόσον οι συγγραφείς είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μερικά χιλιάδες δολάρια ανά άρθρο…σημαντική παράλειψή μου με συγχωρείτε.thanos papaderakisnoreply@blogger.com