Friday, December 23, 2022

Η τιμή της τιμής

 Η Εφημερίδα των Συντακτών, 23-25/12/2022

Α-τιμη κοινωνία... 

Οφείλουμε στον πρώην επίτροπο, πρώην υπουργό, πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, πρώην δήμαρχο, πρώην διπλωμάτη, πρώην ακτιβιστή κατά της διεθνούς ατιμωρησίας, πρώην «κύριο τίποτα» (κατά τον ατυχέστατο παγκάλειο αφορισμό) που τελικά έγινε «τα πάντα όλα», τον Δημήτρη Αβραμόπουλο δηλαδή, την οριστική κατεδάφιση μια ανόητης, όπως αποδεικνύεται, πανάρχαιης δοξασίας: «Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά σ’ τον που την έχει». Παρότι έχει προηγηθεί και η κυρά Επιστήμη του Θεοτόκη που έμαθε με τον πιο οδυνηρό τρόπο πόσα πήγαινε («ανάθεμα τα τάλαρα!») η τιμή της κόρης της, της Ρήνης, η οποία αφελώς είχε πιστέψει πως «με τα τάλαρα δεν αγοράζεις την αγάπη» και προσπαθούσε να πείσει και τον αγαπημένο της Αντρέα γι’ αυτό, ο Αβραμόπουλος μας έδωσε συγκεκριμένα δεδομένα για το πού κινείται η διεθνής αγορά της τιμής: 5.000 ευρώ τον μήνα μικτά ή 3.750 καθαρά ή 60.000 ευρώ τον χρόνο.

 Και αυτά είναι μάλλον τα κατώφλια της διεθνούς αγοράς τιμής και τιμητικής συμμετοχής σε εθνικά ή διεθνή fora και είναι πιθανό ο πρώην επίτροπος να αισθάνεται πως ο Παντζέρι τον έπιασε κότσο με τα 5.000 μικτά για την τιμητική συμμετοχή του στη ΜΚΟ-πλυντήριο, αν ανακάλυψε ότι η συμμετοχή της Μογκερίνι, της πρώην ύπατης εκπροσώπου της Ε.Ε., τιμολογήθηκε τα διπλά. Και πολύ περισσότερο αν αποφασίσει να συγκρίνει τα 60.000 ευρώ που τιμολογήθηκαν δύο ομιλίες, ένα πάνελ και ένα άρθρο του σε έναν χρόνο για το ανθρωπιστικό έργο της Fight Impunity με όσα παίρνουν ο Μπλερ, ο Ομπάμα, ο Κλίντον, ή ο Μπαρόζο για μια εμφάνιση: 100.000-500.000 δολάρια για μια ωρίτσα, παρακαλώ. Αδικία και κλεψιά, αλλά επειδή ο πρώην «τίποτα, αλλά τα πάντα όλα» έχει και αίσθηση μέτρου και σεμνότητα, δεν το έκανε θέμα. Κι αν δεν είχε γίνει παρακράτηση φόρου, μη νομίζετε, θα τα 'χε δώσει πίσω τα λεφτά. «Πάρ’ τα πίσω, α-τιμε Παντζέρι!» Και θα του 'κανε τη μούρη κρέας. 

Οφείλουμε, λοιπόν, στον πρώην επίτροπο την αποκατάσταση της τάξης. Omnia cum pretio (όλα έχουν την τιμή τους), κατά πως έλεγε ο Γιουβενάλης, το «τιμής ένεκεν» δεν σημαίνει δωρεάν, ο τζάμπας πέθανε από τότε που υπάρχει χρήμα. Κι αν κανείς σάς θυμίσει το μωσαϊκό «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου», θυμίστε του κι εσείς τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε χρήμα ή σε είδος. Δηλαδή, τι μπορεί να κοστίσει η έστω μερική επιστροφή στους υπέργηρους γονείς της στοργής και φροντίδας που μας έδωσαν στα νιάτα και στην ωριμότητά τους... «Α-τιμη κοινωνία που άλλους τους κατεβάζεις και άλλους τους ανεβάζεις στα τάρταρα», που θα 'λεγε κι η Μίτση Κωνσταντάρα. Και σ’ αυτή την εκ λάθους αντιστροφή της πυραμίδας, στη σύγχυση για το πάνω και το κάτω, τα Τάρταρα (τον Τάρταρο, για την ακρίβεια) και τον Ολυμπο, περιγράφεται η διαταραχή που έχει επέλθει στην α-τιμη (άνευ τιμής) κοινωνία από την έλλειψη μιας οργανωμένης αγοράς τιμής. 

Ενα χρηματιστήριο τιμής-ατιμίας. Να, αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε για να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές και τη μαύρη αγορά των τιμητικών συμμετοχών, των εθελοντικών συμβολών, της ανιδιοτελούς συνεισφοράς, της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, του ανθρωπισμού και της φιλανθρωπίας. Ας δώσουμε στην τιμή την τιμή που της αξίζει και ας επιτρέψουμε στο αόρατο χέρι της αγοράς να κάνει ξανά το θαύμα του. Κι αν το ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας, τσατισμένο για το πλαφόν στο αέριο, πάρει των ομματιών του και φύγει από το Αμστερνταμ και την Ε.Ε., επειδή η αγορά μισεί τα κενά, εκεί στη θέση του θα στήσουμε το χρηματιστήριο τιμής: Ανέβηκαν τα futures των τιμητικών συμμετοχών σήμερα… Ανάρπαστα τα συμβόλαια εγκαινίων… Η Κιβωτός του Κόσμου στο χρηματιστήριο του Αμστερνταμ… Ανοίγουν οι προσφορές για τη θέση προέδρου ΜΚΟ για την καταπολέμηση της απάτης των ΜΚΟ. Δεκτοί πρώην πρωθυπουργοί, επίτροποι, CEO. Τιμή εκκίνησης 100.000 ευρώ τον χρόνο. Απογειώθηκαν τα συμβόλαια σιωπής στην αγορά ομερτά… 

Ολα και όλοι έχουν την τιμή τους. Κάτι τέτοιο ίσως υπονοούσε κι ο Μελχιόρ όταν πρόσφερε χρυσό στο θείο βρέφος. Τι να το κάνει το χρυσάφι ένα μωρό; 


ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ 

«Εφταιξα· μα τώρα εδιορθωθήκανε όλα. Την Κυριακή βάζω στεφάνι. Εδώ τα κλειδιά του κομού· είπε να μου τα δώκεις τα χίλια».

«Και ξαναγοράζεις» του 'πε η Ρήνη πικρά «και την αγάπη; Ω, τι έκαμες!» Κι εβάλθηκε να κλαίει.

«Την αγάπη;» ερώτησε αχνίζοντας· «και δεν την έχω;»

«Οχι!» του αποκρίθηκε «όχι! για λίγα χρήματα ήσουνε έτοιμος να με πουλήσεις και χωρίς αυτά δε μ' έπαιρνες· πάει τώρα η αγάπη. Επέταξε το πουλί!».


Κωνσταντίνου Θεοτόκη, «Η τιμή και το χρήμα»


No comments:

Post a Comment