Καθώς διαβαίνουμε από τον έναν αιώνα στον επόμενο, από μια χιλιετηρίδα σε μια άλλη, θέλουμε να πιστεύουμε ότι η ιστορία αλλάζει το ίδιο δραματικά όπως και το ημερολόγιο. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη ορμά μπροστά, όπως έκανε ανέκαθεν, αποτελούμενη από δύο δυνάμεις που τρέχουν προς το μέλλον – η μια φοράει μια λαμπρή στολή, ενώ η άλλη φοράει κουρέλια, αλλά έχει όραμα.
Υπάρχει το παρελθόν και η συνεχιζόμενη φρίκη του: η βία, ο πόλεμος, οι προκαταλήψεις εναντίον όλων όσοι είναι διαφορετικοί, η εξοργιστική μονοπώληση του μεγάλου πλούτου της γης από τους λίγους, η πολιτική δύναμη που βρίσκεται στα χέρια ψευτών και δολοφόνων. Η ανέγερση φυλακών αντί για σχολεία και η δηλητηρίαση του Τύπου και όλου του πολιτισμού από το χρήμα. Είναι εύκολο να απογοητευτεί κάποιος παρατηρώντας όλα αυτά…
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, παρ’ όλο που δεν μας αφήνουν να το γευθούμε, ώστε να παραμένουμε τρομοκρατημένοι και χωρίς ελπίδα: ο ζωηρός ήχος της αλλαγής που κρύβεται κάτω από την επιφανειακή υποταγή…
Είναι ένας αγώνας στον οποίο ο καθένας μας μπορεί να επιλέξει αν θα συμμετέχει ή απλώς θα τον παρακολουθεί. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επιλογή που θα κάνουμε θα έχει αντίκτυπο στην έκβασή του.
Χάουαρντ Ζιν, «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών»
No comments:
Post a Comment