Έχοντας εμμονή με τη Household, (ο Έισμαν) παρευρέθηκε σε γεύμα που είχε διοργανώσει μια μεγάλη εταιρεία της Γουόλ Στριτ. Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Χερμπ Σάντλερ, διευθύνων σύμβουλος του κολοσσιαίου στεγαστικού ταμιευτηρίου Golden West Financial Corporation. «Κάποιος τον ρώτησε αν πίστευε στο μοντέλο του δωρεάν λογαριασμού επιταγών», θυμάται ο Έισμαν. «Κι εκείνος είπε “σβήστε τα κασετόφωνά σας”. Όλοι έσβησαν τα κασετόφωνά τους. Κι εκείνος εξήγησε ότι η εταιρεία του απέφευγε τους δωρεάν λογαριασμούς επιταγών, επειδή ουσιαστικά ήταν σαν να φορολογείς τους φτωχούς – με τη μορφή προστίμων για τις υπεραναλήψεις στους λογαριασμούς όψεώς τους. Και ότι στην πραγματικότητα όσες τράπεζες τους χρησιμοποιούσαν απλώς υπολόγισαν ότι έτσι θα μπορούσαν να γδέρνουν τους φτωχούς ακόμα περισσότερο απ’ ό,τι θα τους έγδερναν αν τους χρέωναν για τις επιταγές τους».
«Ενδιαφέρεται καμιά ρυθμιστική αρχή γι’ αυτό;», ρώτησε ο Έισμαν.
«Όχι», απάντησε ο Σάντλερ.
Και τότε αποφάσισα ότι η ουσία του συστήματος ήταν “γαμήστε τους φτωχούς”».
Michael Lewis, «Το μεγάλο σορτάρισμα»
No comments:
Post a Comment