…Αλλά ακόμη κι αυτή η μίζερη ζωή που ζούμε δεν τελειώνει με τον τρόπο που της υπαγορεύει η φύση. Δεν παραπονιέμαι για μένα, γιατί εγώ είμαι από τους τυχερούς. Είμαι δώδεκα χρονών κι απόκτησα πάνω από τετρακόσια παιδιά. Αυτή είναι η φυσική πορεία της ζωής κάθε γουρουνιού. Αλλά κανένα ζώο δεν γλιτώνει στο τέλος απ’ το ανελέητο μαχαίρι. Εσείς γουρουνάκια, που κάθεστε μπροστά μου, θα βγάλετε το τελευταίο σας σκούξιμο το πολύ σ’ ένα χρόνο. Αυτή τη φρίκη θα τη νιώσουμε όλοι, αγελάδες, γουρούνια, κότες, πρόβατα, όλοι μας. Ούτε καν τα άλογα και τα σκυλιά δεν έχουν καλύτερη μοίρα. Εσένα, Γροθιά, τη μέρα που οι μύες σου θα χάσουν τη δύναμή τους, ο Τζόουνς θα σε στείλει στο σφαγείο για να σου κόψουν το σβέρκο, μετά θα σε βράσουν και θα σε πετάξουν στα κυνηγετικά σκυλιά. Κι όσο για τους σκύλους, όταν γερνάνε και τους πέφτουν τα δόντια, ο Τζόουνς τους δένει ένα τούβλο γύρω απ’ το λαιμό τους και τους πνίγει στη διπλανή λιμνούλα.
Δεν είναι λοιπόν ξεκάθαρο, σύντροφοί μου, πως όλες μας οι συμφορές πηγάζουν από την τυραννία των ανθρώπων; Φτάνει μόνο να απαλλαγούμε από τον άνθρωπο και οι καρποί του μόχθου μας θα είναι δικοί μας.
Τζορτζ Όργουελ, «Η φάρμα των ζώων»
No comments:
Post a Comment