Santa Cop (27/12/2008)

«Εγώ από Ελλάδα δεν περνάω ούτε να με σταυρώσετε!», φώναξε αγανακτισμένος ο Santa Claus, ή Saint Nicholas, ή Περ Νοέλ, ή Παπά Νατάλε, ή Σίντερ Κλάας, ή Λαμ Κουνγκ Κουνγκ ή Αϊ- Βασίλης, ο άνθρωπος με τα εκατοντάδες πρόσωπα που ενσαρκώνει τις προσδοκίες εκατομμυρίων παιδιών, εφήβων και ενηλίκων να αποκτήσουν κάτι τζάμπα. Δηλαδή, χωρίς να το αγοράσουν ή χωρίς αυτός που τους το δωρίζει να έχει μια ειδική, ηθική ή υλική, υποχρέωση απέναντί τους ως νονός, θείος, μπαμπάς, παππούς, προμηθευτής του Δημοσίου, μιζαδόρος, λαμόγιο, φοροφυγάς, εισφοροφυγάς, Αγιορείτης ηγούμενος κ.λπ. Μάταια τα ξωτικά προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι ο κανονισμός δεν επιτρέπει εξαιρέσεις ούτε για χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. «Δεν είναι δυνατό να αφήσετε 3.000.000 ελληνόπουλα χωρίς δώρο», τόλμησε να ξεστομίσει ο Νιλς, που δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη συμπάθεια σ’ όλα αυτά τα σκασμένα που κατακλύζουν το εργοστάσιο με γράμματα και ζητάνε ό,τι τους κατέβει: το καινούργιο iphone, το τελευταίο play station, τη Barbie ειδική φρουρό με πλήρη εξάρτυση, ένα εξοχικό στη Μύκονο, να παρατήσει ο μπαμπάς την γκόμενα και να γυρίσει σπίτι, τη σπασμένη τζαμαρία κι όλο το εξαφανισμένο στοκ στο μαγαζί της μαμάς, να πάρει η ΑΕΚ πρωτάθλημα και μια πιστωτική κάρτα χωρίς όριο και με μηδενικό επιτόκιο. «Τι μου λες; Κι αν μου πετάξουν μολότοφ στα γένια και γίνω παρανάλωμα; Αν μου ρίξουν γιαούρτια κι αυγά στη στολή; Αν μου κάψουν το έλκηθρο; Αν μου χτυπήσουν τον Ρούντολφ;», αντέτεινε αλλόφρων ο Santa, κι αμέσως έριξε μια τρυφερή ματιά στον αγαπημένο του τάρανδο, ο οποίος τού ανταπέδωσε μια μάλλον άγρια ματιά, αναλογιζόμενος τα δεκάδες χρόνια εργασίας που έχει ρίξει για λίγο άχυρο.

Στο εργαστήριο του Αϊ-Βασίλη επικρατούσε πραγματικός πανικός, μια και ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει παραλειφθεί ολόκληρη χώρα από τη διανομή των δώρων, μηδέ εξαιρουμένων του Σουδάν, όπου τα παιδιά πεθαίνουν για μια χούφτα στάρι, του Αφγανιστάν, όπου απ’ τα δέκα βασικό τους παιχνίδι είναι το καλάζνικοφ, ή της Ινδίας και του Πακιστάν, όπου τα παιδιά παίζουν τουλάχιστον δέκα ώρες τη μέρα με τ’ αδράχτια και τους αργαλειούς για να εξασφαλίζουν αδιάκοπη παραγωγή χαλιών για το λεπτό γούστο των κατοίκων της Δύσης. Τα τηλέφωνα στο εργαστήριο χτυπούσαν αδιάκοπα, επίμονα, με μιαν αίσθηση κατεπείγοντος. «Santa, ο σπόνσορας», φώναξε κάποια στιγμή ο Νιλς και ο Αϊ-Βασίλης, απρόθυμος να απαντήσει σ’ όλες τις άλλες κλήσεις διαμαρτυρίας, τσακίστηκε να πάρει το ακουστικό. «Κοιτάξτε, Santa», ακούστηκε αυστηρή από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η επικεφαλής του Global Marketing της Coca Cola Company, «ξέρετε καλά ότι μας οφείλετε την ύπαρξή σας. Δεν δικαιούστε να στερήσετε από κανένα παιδί τη χαρά, ούτε δικαιούστε να διακινδυνεύσετε μια αγορά μας από τους υπερβολικούς σας φόβους. Έχουμε αντιμετωπίσει καταστάσεις που δεν έχετε διανοηθεί, έχουμε αλώσει το Σιδηρούν Παραπέτασμα, την Κίνα, μας λατρεύουν ακόμη και οι Ταλιμπάν, έχουμε γίνει η μόνη πηγή ενυδάτωσης σε περιοχές όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν για μια σταγόνα νερό. Δεν νομίζετε ότι είναι λίγο υπερβολικό να τα καταστρέψετε όλα για μερικές μολότοφ και λίγες πέτρες;». Ο Santa επιστράτευσε όλη του την ψυχραιμία και όλα του τα επιχειρήματα. «Μα, στο κάτω κάτω, τι δουλειά έχω εγώ εκεί; Εκεί είναι Ανατολή. Και περιμένουν κάποιον Αϊ-Βασίλη. Εμένα δεν με λένε Βασίλη!». «Santa!», ακούστηκε αυστηρή η φωνή στο τηλέφωνο.

Ο πανζουρλισμός συνεχίστηκε στο εργαστήριο, τα ξωτικά πηγαινοέρχονταν πανικόβλητα, η γραμμή παραγωγής δούλευε ασταμάτητα, χάρη στην εργάσιμη εβδομάδα των 168 ωρών -χωρίς opt out- που είχε επιβάλει ο Santa κατόπιν υποδείξεως του σπόνσορα, επικαλούμενος τον κίνδυνο ντόμινο πτωχεύσεων στον Αρκτικό Κύκλο, μετά την κατάρρευση της Ισλανδίας. Στα επόμενα τηλεφωνήματα που ο Santa ήταν αδύνατο να αποφύγει ήταν κατά σειράν:
Πρώτον, ο Ζοζέ Μπαρόζο – «θέτετε σε κίνδυνο τη στρατηγική της Λισσαβώνας, Santa, ξέρετε πόσα περιμένουμε από την αγοραστική κίνηση των γιορτών; Ξέρετε πού μπορεί να πέσει ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη; Αφήστε που εκείνος ο Σαρκοζί καραδοκεί. Θα κρατικοποιήσει όλο το Ροβανιέμι!», ψέλλισε με αγωνία ο πρόεδρος της Κομισιόν.
Δεύτερον, ο Ντομινίκ Στρος Καν – «άκου, παππού, έχω πληροφορίες ότι ξημεροβραδιάζεσαι στο Internet και παρακολουθείς πολύ indymedia. Μην τα δένεις κι όλα κόμπο, δεν γίνεται και η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα. Εμένα δεν με χαλάει να προσθέσω άλλη μια χρεοκοπημένη χώρα στη συλλογή μου, αλλά τι θα γίνει αν παρασυρθούν όλα τα Βαλκάνια και η Νοτιανατολική Ευρώπη;», του είπε ο πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Τρίτον, ο Νικολά Σαρκοζί – «Santa, πόσο χαίρομαι που σ’ ακούω! Δεν πιστεύω να κωλώσεις μπροστά σε μερικά κωλόπαιδα; Πνίξ’ τους στα δώρα και στην κατανάλωση και θα δεις πώς θα στρώσουν. Με την ευκαιρία, εκείνο το κολιέ με τα μαργαριτάρια South Sea το βρήκες για την Κάρλα μου;», του είπε ο Γάλλος πρόεδρος.
Τέταρτον, ο Γιώργος Αλογοσκούφης – «μου καταστρέφεις τον προϋπολογισμό, Αϊ-Βασίλη («δεν με λένε Βασίλη!», διαμαρτυρήθηκε ο Santa), ούτε τέσσερις μέρες δεν είναι ψηφισμένος. Θα έχεις ό,τι θέλεις, και τον στρατό θα κατεβάσουμε για να κάνεις με ασφάλεια τη δουλειά σου. Έχε μου εμπιστοσύνη, το ελέγχουμε», είπε ο Έλληνας υπουργός Οικονομίας.
Πέμπτον, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας – «Santa, σε έχουμε κάνει φίρμα εδώ στην Ελλάδα, δεν θα βρεις βιτρίνα χωρίς τη φάτσα σου, αρκεί να είναι στη θέση της, βέβαια. Σε εκλιπαρώ, το 30% του τζίρου μας το κάνουμε τώρα – αν δεν έλθεις, χαθήκαμε. Θα γεμίσει η Βουκουρεστίου Κινέζους και Αιθίοπες!».
Έκτον, ο Βασίλης Τσιατούρας – «παίζεται το κεφάλι μου, Άγιε. Θα έχεις τα πάντα, και ειδικούς φρουρούς και ΜΑΤ και περιπολικά και αύρες («μα, το έλκηθρό μου είναι ιπτάμενο», αντέτεινε ο Santa Claus), θα σου ’χουμε και ελικόπτερα και F16, αν είναι απαραίτητο», διαβεβαίωνε με απόγνωση ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ.
Έβδομον, ο Αλέξης Τσίπρας -«κι εγώ παιδί υπήρξα, φίλε, ξέρω τι σημαίνει να περιμένεις δώρο… Μη νομίζεις, ακόμη και ανάμεσα στα παιδιά με τις κουκούλες θα βρεις πολλά να σε περιμένουν», προσπάθησε να τον πείσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ.
Όγδοη, η Αλέκα Παπαρήγα – «εμείς, κύριε, δεν έχουμε καμιά διάθεση να συντηρήσουμε τον αντιδραστικό μύθο που εκπροσωπείτε και δώρα δεν θέλουμε από κανέναν. Αλλά δεν πρέπει να υποχωρήσεις στον εκβιασμό των σκοτεινών κύκλων που κρύβονται πίσω από τις κουκούλες. Και θέλουμε να έρθεις για ν’ αποδειχθεί ότι ένας άγιος δεν σώζει τη λαϊκή κατανάλωση», είπε η γραμματέας του ΚΚΕ.

Παρέλασαν πολλοί από την τηλεφωνική γραμμή του Αϊ-Βασίλη, η πίεση ήταν ασφυκτική, οι εγγυήσεις ασφάλειας φαίνονταν επαρκείς, ο Santa υποχώρησε εν ονόματι της κοινωνικής ειρήνης, της πνευματικής ισορροπίας των ευάλωτων σε καινά δαιμόνια ελληνόπουλων, της καταναλωτικής ευημερίας, της αποκατάστασης του εμπορικού τζίρου και της καπιταλιστικής σταθερότητας.

Τη νύχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, όσοι από τους Έλληνες είχαν την υπομονή να προσηλώσουν για αρκετή ώρα το βλέμμα τους στον ουρανό, έβλεπαν το εξής παράδοξο θέαμα: ένα ιπτάμενο έλκηθρο πλαισιωμένο από ελικόπτερα της Αστυνομίας, διμοιρίες ειδικών φρουρών και ΜΑΤ με πλήρη εξάρτυση αλλά εφοδιασμένους με ατομικές πτητικές μηχανές να ίπτανται σαν τάγματα σιδερόφρακτων αγγέλων, σχηματισμούς μαχητικών αεροσκαφών να ολοκληρώνουν την παράξενη πομπή και τον ίδιο τον Αϊ-Βασίλη, με περιβολή άνδρα των ΜΑΤ και ασκεπή, χωρίς τον κόκκινο σκούφο του για να μη θεωρηθεί ότι αβαντάρει τις κουκούλες, η χρήση των οποίων άλλωστε μετ’ ου πολύ θα γινόταν κακούργημα («Santa Cop», τον χλεύαζε ο Ρούντολφ). Ανάμεσα στα τραγούδια, τα κάλαντα, τα αποχαιρετιστήρια στον παλιό χρόνο, τις ευχές και τα χρόνια πολλά που ζέσταιναν την ατμόσφαιρα στα σπίτια και τους δρόμους της Αθήνας, ακούστηκε φυσικά και η πρωτοχρονιάτικη εκδοχή του συνθήματος των ημερών: «Ο Αϊ-Βασίλης όλους μάς ενώνει, μπάτσοι, γουρούνια δολοφόνοι».