Τον Πυγμαλίωνα πιάνουμε και πάλι,
Που κλέφτη, πατροκτόνο και προδότη
Τον έκανε η λαχτάρα για χρυσάφι.
Και την κατάντια του τσιγκούνη Μίδα
Συνέπεια στην τόση απληστία,
Που όλοι οι κατοπινοί γελούν και τώρα.
Την τρέλα του Ακάμ θυμούμαστε όλοι,
Σαν άρπαξε τα λάφυρα, που ακόμα,
Του Ιησού η οργή τον κυνηγάει.
Και τη Σαπφείρα, και τα σύζυγό της
Βρίζουμε ευθύς και υμνούμε του Ηλιόδωρου
Τον ποδοπατητή, και στο όρος γύρω
Βουίζει η ατιμία του Πολυδώρου.
Και τέλος διαλαλούμε: «Πες μας, Κράσσο,
Τι γεύση έχει ο χρυσός, εσύ που ξέρεις!»
Μιλάει ένας σιγά, κι άλλος φωνάζει,
Συμφώνως με το πάθος που τον δέρνει
Με βήμα πότε αργό, πότε με βιάση.
Μονάχος, τώρα που έψελνα τις πράξεις
Μέσα στη μέρα τις καλές, δεν ήμουν.
Μαζί μου σιγαλά ψέλνανε κι άλλοι».
Ντάντε Αλιγικέρι, «Θεία Κωμωδία – Καθαρτήριο» (Άσμα ΧΧ)
Που κλέφτη, πατροκτόνο και προδότη
Τον έκανε η λαχτάρα για χρυσάφι.
Και την κατάντια του τσιγκούνη Μίδα
Συνέπεια στην τόση απληστία,
Που όλοι οι κατοπινοί γελούν και τώρα.
Την τρέλα του Ακάμ θυμούμαστε όλοι,
Σαν άρπαξε τα λάφυρα, που ακόμα,
Του Ιησού η οργή τον κυνηγάει.
Και τη Σαπφείρα, και τα σύζυγό της
Βρίζουμε ευθύς και υμνούμε του Ηλιόδωρου
Τον ποδοπατητή, και στο όρος γύρω
Βουίζει η ατιμία του Πολυδώρου.
Και τέλος διαλαλούμε: «Πες μας, Κράσσο,
Τι γεύση έχει ο χρυσός, εσύ που ξέρεις!»
Μιλάει ένας σιγά, κι άλλος φωνάζει,
Συμφώνως με το πάθος που τον δέρνει
Με βήμα πότε αργό, πότε με βιάση.
Μονάχος, τώρα που έψελνα τις πράξεις
Μέσα στη μέρα τις καλές, δεν ήμουν.
Μαζί μου σιγαλά ψέλνανε κι άλλοι».
Ντάντε Αλιγικέρι, «Θεία Κωμωδία – Καθαρτήριο» (Άσμα ΧΧ)
No comments:
Post a Comment