Monday, October 22, 2007

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ (20/10/2007)

Αγοράκριτος:
Στην καρδιά μου αν δεν σ’ έχω κι αν δε σ’ αγαπώ,
να με ρίξουνε, Δήμε, κομμάτια
στο τσουκάλι, να γίνω βραστός. Κι αν σ’ αυτό
που σου λέω δεν πιστεύεις, να κάμουν
σκορδαλιά στο τραπέζι μου αυτό, και μαζί
με τυρί να με ξύσουνε μέσα
κι ως τον Κεραμεικό να με πάνε συρτό,
με αχαμνά περαστά στο τσιγκέλι.

Παφλαγόνας:
Την αγάπη που εγώ ’χω για σένανε ποιος
άλλος, Δήμε, πολίτης την έχει;
Στο δημόσιο ταμείο, τότε που ήμουν εγώ
βουλευτής, πολύ μάζεψα χρήμα,
βασανίζοντας τούτους, εκείνους εκεί
πνίγοντάς τους, απ’ άλλους ζητώντας.
Για ιδιώτες εμέ δεν μου καιόταν καρφί,
φτάνει ευχάριστος να ’μουν σ’ εσένα.

Αγοράκριτος:
Τι μεγάλο κατόρθωμα! Δήμε, κι εγώ
τέτοιο πράμα μπορώ να σου κάνω.
Θα πηγαίνω να κλέβω τα ξένα ψωμιά
και μ’ αυτά θα σου κάνω τραπέζι.

Αριστοφάνη, «Ιππής» (Μετάφραση Θρασύβουλου Σταύρου)

1 comment: