Sunday, July 26, 2009

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ (25/7/2009)

… Όταν όμως είμαστε υγιείς οι αγαθοί σκοποί πρέπει να επιδιώκονται αδιάλειπτα και οι προσπάθειες να ανανεώνονται – να επικοινωνούμε, να εκπολιτίζουμε, να μοιραζόμαστε, να καλλιεργούμε την έρημο, να εκπαιδεύουμε τους ιθαγενείς, να εργαζόμαστε από κοινού την ημέρα, και τη νύχτα να ψυχαγωγούμεθα. Όταν αρρωσταίνουμε αυτή η φιλοδοξία παύει. Γυρεύουμε αμέσως το κρεβάτι μας, ή βουλιάζουμε σ’ ένα κάθισμα μέσα σε μαξιλάρια, ανασηκώνουμε τα πόδια δυο τρία εκατοστά πάνω σ’ ‘άλλο μαξιλάρι, και παύουμε να ‘μαστε στρατιώτες στη
στρατιά των ορθίων. Γινόμαστε λιποτάκτες. Εκείνοι πορεύονται στη μάχη. Εμείς πλέουμε, κατεβαίνοντας μαζί με τα κούτσουρα το ρεύμα του ποταμού. Στροβιλιζόμαστε μαζί με τα πεθαμένα φύλλα στο γρασίδι, ανεύθυνοι και ουδέτεροι και ικανοί, ίσως για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, να κοιτάξουμε γύρω μας, να κοιτάξουμε πάνω μας- να κοιτάξουμε- φερ’ ειπείν- τον ουρανό...

Βιρτζίνια Γουλφ, «Πώς είναι να είσαι άρρωστος»

1 comment:

  1. http://eos-anadimosieyseis.blogspot.com/

    Μα γιατί να μην αναδημοσιεύεις κι εδώ την αρθογραφία σου και σε ΑΥΓΗ και σε ΓΑΛΕΡΑ;

    ReplyDelete